Veiculi di cummattimentu basatu nantu à u chassis PzKpfw IV
Attrezzatura militare

Veiculi di cummattimentu basatu nantu à u chassis PzKpfw IV

Solu i fucili d'assaltu Sturmgeschütz IV, recuperati da u palude è riparati in u Centru di Training Forces Terrestri in Poznań, sò sopravvissuti finu à oghje. Hè situatu in u Museu di l'Aquila Bianca in Skarzysko-Kamen è hè diventatu dispunibule u 25 di lugliu di u 2020.

Un pocu di veiculi di cummattimentu di varii tipi sò stati creati nantu à u chassis di u tank PzKpfw IV: cannoni anti-tank autopropulsati, obusi di campu, cannoni anti-aerei, è ancu un fucile d'assaltu. Tutti si mettenu in l'incredibile varietà di tipi di veiculi di cummattimentu creati da i tedeschi durante a Siconda Guerra Munniali, chì prova una certa cunfusione è assai improvisazione. U funziunamentu di certi machini simpricimenti radduppiatu, chi ancora causa assai cuntruversia - chì era u scopu di creà machini cù capacità cummattimentu simili, ma di diversi tipi?

Ovviamente, più veìculi di stu tipu sò stati custruiti in a seconda mità di a guerra, quandu a pruduzzione di tanki PzKpfw IV hè stata ridutta gradualmente, dendu u PzKpfw V Panther. In ogni casu, i mutori, trasmissioni, chassis è assai altri articuli eranu sempre pruduciuti. C'era una vasta rete di cooperatori chì pruducianu una varietà di articuli, da guarnizioni è guarnizioni à roti di strada, roti di guida è idler, filtri, generatori, carburatori, piste, armature, assi di rota, linee di carburante, scatole di trasmissione, embrague è i so cumpunenti. . dischi d'attrito, cuscinetti, ammortizzatori, molle a foglia, pastiglie di frenu, pompe di carburante è parechji cumpunenti diffirenti, a maiò parte di i quali ponu esse aduprati solu nantu à un certu tipu di veiculu, ma micca in ogni altru. Di sicuru, era pussibule di cambià a produzzione, per esempiu à un altru tipu di mutore, ma i novi cuscinetti, guarnizioni, cumpunenti, carburatori, filtri, dispusitivi d'ignizione, bugie, pompe di carburante, unità di timing, valvole è parechje altre unità anu da esse. urdinatu. urdinatu da i subcontractors, chì avissiru ancu esse implementatu a nova pruduzzione in casa, urdinendu altri materiali necessarii è elementi da altri subcontractors ... Tuttu questu hè statu fattu nantu à a basa di cuntratti è cuntratti firmati, è a cunversione di sta macchina ùn era micca cusì simplice. . Questa era una di e ragiuni per quessa chì i tanki PzKpfw IV sò stati pruduciutu assai più tardi di u Pantera, chì era suppostu a prossima generazione di veiculi di cummattimentu di basa.

I dui veiculi di cummattimentu 10,5 cm K gepanzerte Selbstfahrlafette sò stati mandati à Panzerjäger Abteilung 521.

À u listessu tempu, però, era pussibule di pruduce un gran numaru di chassis PzKpfw IV, chì ùn deve micca esse cumpletu cum'è tanki, ma puderia esse usatu per a produzzione di diversi veiculi di cummattimentu. E vice versa - l'aumentu di a pruduzzione di u chassis Panther hè stata guasi cumpletamente assorbita da a produzzione di tanki, per quessa, era difficiule d'assignà u so chassis per a custruzzione di veiculi speciali. Cù SdKfz 173 8,8cm Jagdpanzer V Jagdpanther tank destroyers, questu hè stata appena ottenuta, di quale solu unità 1944 sò state prodotte da ghjennaghju 392 finu à a fine di a guerra. Per u veiculu di transizione, chì era da esse u distruttore di tank SdKfz 88 Hornisse (Nashorn) 164 mm, sò stati custruiti 494 unità. Allora, cum'è qualchì volta succede, a suluzione pruvisoria hè stata più durable chè a suluzione finale. In modu, sti machini sò stati pruduciutu finu à marzu 1945. Ancu s'è a maiò parte di elli sò stati custruiti in u 1943, in 15 mesi sò stati custruiti in parallelu cù i Jagdpanthers, chì in teoria avianu da rimpiazzà. Avemu da principià solu cù sta vittura.

U calabrone hè diventatu un rinoceronte: - SdKfz 164 Hornisse (Nashorn)

U primu travagliu nantu à un distruttore di tank pisanti armatu cù un cannone 105 mm nantu à un chassis PzKpfw IV hè statu urdinatu da Krupp Gruson in l'aprili di u 1939. À quellu tempu, u prublema principali era a lotta contru à i tanki pisanti francesi è britannichi, postu chì u cunfrontu cù l'armata s'avvicinava cù passi rapidi. I tedeschi eranu cunuscenti di i carri francesi Char B1 è di i tanki britannichi A11 Matilda I è A12 Matilda II, assai blindati, è temevanu chì ancu più disinni blindati puderanu apparisce nantu à u campu di battaglia.

Perchè hè stata scelta a pistola 105 mm è chì era? Era un cannone da campagna 10 cm schwere Kanone 18 (10 cm sK 18) cù un calibre propiu di 105 mm. U fucile duvia esse usatu per distrughje e furtificazioni di u campu nemicu cù u focu direttu è i veiculi di cummattimentu pisanti. U so sviluppu hè statu fattu in u 1926, è dui cumpagnii intrutu in a cumpetizione, i fornituri tradiziunali di artiglieria per l'armata tedesca, Krupp è Rheinmetall. In u 1930, a cumpagnia Rheinmetall vincìu, ma Krupp hà urdinatu un camion di rimorchiu cù roti è duie sezioni di coda plegabile. Sta macchina era furnuta cù un cannone Rheinmetall 105 mm cù una lunghezza di canna di 52 calibres (5,46 m) è un pesu tutale di 5625 kg inseme cù a pistola. A causa di l'angolo di elevazione da -0º à +48º, u fucile sparò à una distanza di 19 km cù un pesu di projectile di 15,4 kg, sparendu à una vitezza iniziale di 835 m / s. Una tale velocità iniziale cù una massa significativa di u projectile hà datu una energia cinetica significativa, chì in sè stessu hà assicuratu a distruzzione efficace di i veiculi blindati. À una distanza di 500 m cù una dispusizione verticale di armatura, era pussibule penetrà 149 mm d'armatura, à una distanza di 1000 m - 133 mm, à una distanza di 1500 m - 119 mm è à una distanza di 2000 m - 109 mm. mm. Ancu s'è avemu cunsideratu chì in una pendenza di 30 ° questi valori sò un terzu più bassu, eranu sempre impressiunanti paragunatu à e capacità di i fucili anti-tank è tank tedeschi.

Curiosamente, ancu s'è sti fucili sò stati usati in una basa permanente in regimenti di artiglieria divisionale, in squadroni d'artiglieria pisanti (una batteria per squadron), vicinu à 15 cm Schwere Feldhaubitze 18 (sFH 18) obusi 150 mm cal. principiu di 1433, paragunatu cù u sFH 1944 howitzer, pruduciutu finu à a fine di a guerra, è hè stata custruita in a quantità di 18., però, hà sparatu projectiles significativamente più forte chì pesa 6756 kg, cù quasi trè volte a forza splussiva.

Add a comment